vrijdag, december 11, 2009
Hot Stuff: Local Natives, Hello=Fire en Animal Collective
Aaaah, eindelijk nog eens tijd om de alternativo uit te hangen.
Voor de hoogste nieuwe, die van Local Natives, koos ik voor 'Camera Talk', omdat het een van de meest swingende nummers van op 'Gorilla Manor' is. Het album kan je trouwens beluisteren op de Luisterpaal van 3voor12. Zeker doen, want het is toch wel bijna briljant te noemen. Band om in de gaten te houden.
De tweede nieuwe komt van Hello=Fire, een recent opgerichte band onder leiding van Dean Fertita, die zijn sporen ook al verdiende bij QOTSA, The Dead Weather en The Raconteurs, to name a few. Het titelloze debuutalbum heb ik deze week besproken voor CuttingEdge en het bekoort niet over de hele lijn. Te veel nummers die niet boven de middelmaat uitraken. Wél prima voer: 'Nature of our Minds', schatplichtig aan The Beatles en Beck tegelijk.
En de laatste nieuwe, helemaal onderaan de toptien, betreft 'Graze' van Animal Collective. De band werd dit jaar al unaniem de hemel in geschreven en geprezen, maar dan toch niet door mij. Oké, ze doen zot en origineel, maar soms wil ik toch ook wel nog eens een echt númmer horen in plaats van al dat geëxperimenteer. Anyway, hun single is eigenlijk vooral grappig, met die op hol geslagen fluitjes achteraan het nummer. Was het eerste deel van de song ook nog schitterend geweest, dan waren ze hoger binnengekomen. Maar misschien moet ik er nog aan wennen?
Oh, en 'Broodje Bakpao' wordt stilaan écht een hit, zeg ik u!
Voor de hoogste nieuwe, die van Local Natives, koos ik voor 'Camera Talk', omdat het een van de meest swingende nummers van op 'Gorilla Manor' is. Het album kan je trouwens beluisteren op de Luisterpaal van 3voor12. Zeker doen, want het is toch wel bijna briljant te noemen. Band om in de gaten te houden.
De tweede nieuwe komt van Hello=Fire, een recent opgerichte band onder leiding van Dean Fertita, die zijn sporen ook al verdiende bij QOTSA, The Dead Weather en The Raconteurs, to name a few. Het titelloze debuutalbum heb ik deze week besproken voor CuttingEdge en het bekoort niet over de hele lijn. Te veel nummers die niet boven de middelmaat uitraken. Wél prima voer: 'Nature of our Minds', schatplichtig aan The Beatles en Beck tegelijk.
En de laatste nieuwe, helemaal onderaan de toptien, betreft 'Graze' van Animal Collective. De band werd dit jaar al unaniem de hemel in geschreven en geprezen, maar dan toch niet door mij. Oké, ze doen zot en origineel, maar soms wil ik toch ook wel nog eens een echt númmer horen in plaats van al dat geëxperimenteer. Anyway, hun single is eigenlijk vooral grappig, met die op hol geslagen fluitjes achteraan het nummer. Was het eerste deel van de song ook nog schitterend geweest, dan waren ze hoger binnengekomen. Maar misschien moet ik er nog aan wennen?
Oh, en 'Broodje Bakpao' wordt stilaan écht een hit, zeg ik u!
vrijdag, december 04, 2009
Hot Stuff: The Opposites
Lang leve Achiel Devos en zijn alwetendheid, of toch zijn drang om zich als dusdanig te profileren. Dankzij hem weet ik nu dat de nieuwe van de Nederlanders van The Opposites - een beetje de jongere broertjes van De Jeugd van Tegenwoordig - een anthem betreft voor een reeks rond 'new kids', eerder foute rondhangende jongeren met snorren en gekrompen jeansvestjes. Dank u, Achiel.
Enige nieuwkomer in mijn lijst van deze week, trouwens.
Nog drie afleveringen en het jaar is om! Bijna overzichtstijd dus...
Enige nieuwkomer in mijn lijst van deze week, trouwens.
Nog drie afleveringen en het jaar is om! Bijna overzichtstijd dus...
vrijdag, november 27, 2009
Hot Stuff: Pablo, Daan en Air
Stojven Doan komt nu al voor de tweede keer binnen in mijn lijst zeg. Daan, de verguisde artiest die met 'Exes' één van de meest overroepen nummers van het jaar maakte en daarmee zijn album 'Manhay' bij mij al meteen op de helling zette. Maar zie, na 'Crawling from the wreck' is dit nu alweer een straffe single. Pure Johny Cash, maar dat vind ik niet eens zo erg.'Icon' heet deze. Wordt al enkele weken gedraaid op StuBru, maar het was pas deze week op een ochtend in de auto, volle bak en zonder achtergrondgeluiden, dat het mij te pakken had.
Deze week ook het album van Air gerecenseerd. Aanvankelijk vond ik het maar dunnetjes, maar gaandeweg geeft het precies zijn geheimen prijs. 'Tropical Disease' is bijvoorbeeld een straf nummer. Het langste nummer van hun album 'Love 2' ook, trouwens. Catchy, een béétje fout, maar machtig mooi.
En de laatste nieuwe voor deze week: de hiphop instrumentalist en producer PABLO uit Schotland. Album 'Turntable Technology' is uit op Soma Records en is verdomd lekker. Deze'Sing' dateert blijkbaar al uit 2007, maar staat nu pas op dit volwaardig album. Fijn clipje erbij, ook!
Gnarls Barkley revisited, quoi!
Deze week ook het album van Air gerecenseerd. Aanvankelijk vond ik het maar dunnetjes, maar gaandeweg geeft het precies zijn geheimen prijs. 'Tropical Disease' is bijvoorbeeld een straf nummer. Het langste nummer van hun album 'Love 2' ook, trouwens. Catchy, een béétje fout, maar machtig mooi.
En de laatste nieuwe voor deze week: de hiphop instrumentalist en producer PABLO uit Schotland. Album 'Turntable Technology' is uit op Soma Records en is verdomd lekker. Deze'Sing' dateert blijkbaar al uit 2007, maar staat nu pas op dit volwaardig album. Fijn clipje erbij, ook!
Gnarls Barkley revisited, quoi!
vrijdag, november 20, 2009
Hot Stuff: Dizzee Rascal en Miike Snow
Hoe het gaat met mij, vraagt u? Goed goed, ik heb hier een gazetje naast me liggen waar ik wel behoorlijk content van ben maar wat zodanig veel bloed, zweet en tranen heeft gekost dat ik er slapeloze nachten en dolgedraaide zenuwen aan overhield. En dat ik hier nu oververmoeid en met een bonkend hoofd zit te zitten.
Twee nummers verzachtten deze ochtend eventjes mijn pijn. Het eerste is de nieuwe single vanDizzee Rascal, 'Dirty Cash', gebaseerd op een sample van The Adventures of Stevie V's 'Money Talks'. En neen, de naam van de uitvoerder wist ik ook niet tot ik het opzocht. Maar het origineel klinkt dus zo:
En hij frist het op als volgt, in zijn onnavolgbare rhymestijl:
Geslaagd? Jupjup. Ook geslaagd is 'Black And Blue', waarschijnlijk straks ook de nieuwe single van Miike Snow, van op hun debuutalbum.
Zo gaat die:
Niet meteen het meest catchy begin, maar verdomd verslavend eens je het gewoon bent. Alleen spijtig dat bij de dance outro geen heviger uiteinde meer werd gebreid. Anderzijds: daarvoor zijn er remixers, zoals onze eigen Netsky, Belgische dnb-producer die recent een contract tekende bij het gerenommeerde Britse label Hospital. En hij maakt er dit van:
Twee nummers verzachtten deze ochtend eventjes mijn pijn. Het eerste is de nieuwe single vanDizzee Rascal, 'Dirty Cash', gebaseerd op een sample van The Adventures of Stevie V's 'Money Talks'. En neen, de naam van de uitvoerder wist ik ook niet tot ik het opzocht. Maar het origineel klinkt dus zo:
En hij frist het op als volgt, in zijn onnavolgbare rhymestijl:
Geslaagd? Jupjup. Ook geslaagd is 'Black And Blue', waarschijnlijk straks ook de nieuwe single van Miike Snow, van op hun debuutalbum.
Zo gaat die:
Niet meteen het meest catchy begin, maar verdomd verslavend eens je het gewoon bent. Alleen spijtig dat bij de dance outro geen heviger uiteinde meer werd gebreid. Anderzijds: daarvoor zijn er remixers, zoals onze eigen Netsky, Belgische dnb-producer die recent een contract tekende bij het gerenommeerde Britse label Hospital. En hij maakt er dit van:
vrijdag, november 13, 2009
Hot Stuff: The Yeah Yeah Yeahs en Friska Viljor
Deze ochtend liep ik als een halve gare uit te freaken tijdens 'I Think I Like It', die nieuwe van Fake Blood. Gaandeweg minder en minder uiteraard, want buiten was het nog donker maar ik was de rolluiken aan het optrekken. En dan moet een mens al wat omzichtiger worden met zijn spasmen. In elk geval: Fake Blood triomfeert helemaal bovenaan deze lijst, sinds deze week.
Twee nieuwkomers, maar met veel kans dat het er volgende week een pak meer zullen zijn: er liggen een stuk of dertien, veertien nieuwe plaatjes op een luisterbeurt te wachten en wie weet schuilen daar aardig wat pareltjes tussen.
Deze week is de hoogste nieuwe eentje die ik vorige week stomweg vergeten ben: de A-Trak remix van The Yeah Yeah Yeahs hun nieuwste 'Heads Will Roll'. En die gaat a lil sumpin' like this:
Een vuilaard, inderdaad. 't Is proper.
Een ander paar mouwen is dat nummer van Friska Viljor. Troost u, ik had er ook nog nooit van gehoord tot het moment dat hun plaat in de aanbieding van CuttingEdge verscheen en ik me opgaf als recensent van dienst. Terwijl het godbetert al hun dérde album betreft. De stem is misschien niet echt je dat - ligt het aan zijn Engels of aan zijn zangkwaliteiten? - maar het hééft wel iets, vooral van zodra het nummer helemaal openspat in bombast. 't Zijn Zweden, trouwens. Lök. Hähä.
Twee nieuwkomers, maar met veel kans dat het er volgende week een pak meer zullen zijn: er liggen een stuk of dertien, veertien nieuwe plaatjes op een luisterbeurt te wachten en wie weet schuilen daar aardig wat pareltjes tussen.
Deze week is de hoogste nieuwe eentje die ik vorige week stomweg vergeten ben: de A-Trak remix van The Yeah Yeah Yeahs hun nieuwste 'Heads Will Roll'. En die gaat a lil sumpin' like this:
Een vuilaard, inderdaad. 't Is proper.
Een ander paar mouwen is dat nummer van Friska Viljor. Troost u, ik had er ook nog nooit van gehoord tot het moment dat hun plaat in de aanbieding van CuttingEdge verscheen en ik me opgaf als recensent van dienst. Terwijl het godbetert al hun dérde album betreft. De stem is misschien niet echt je dat - ligt het aan zijn Engels of aan zijn zangkwaliteiten? - maar het hééft wel iets, vooral van zodra het nummer helemaal openspat in bombast. 't Zijn Zweden, trouwens. Lök. Hähä.
vrijdag, november 06, 2009
Hot Stuff: Fake Blood, Duck Sauce en Miike Snow
Eindelijk nog eens wat nieuw materiaal in deze lijst. Twee discogetinte dancetunes, en een nummer dat Elliot Smith vergat te schrijven, meer bepaald.
Hoogste nieuwe is Miike Snow met 'Faker', een nummer dat op hun kakelverse album staat en dat me al snel opviel toen ik het checkte via de Luisterpaal op de site van de VPRO. Doet keihard denken aan Elliot Smith dus, wat de titel 'Faker' bijgevolg nog een dubbele bodem meegeeft, al zal het wellicht niet zo zijn bedoeld.
Beetje slechte kwaliteit van uploaden wel, het is niet dat Miike Fnow lifpelt of zo, denk ik. Maar hell, wat een parel. En met Isbells daar nog net boven is het één en al zeemzoetigheid aan de top, maar het zij zo. Quality caramel!
Gisteravond zaten we aan de keukentafel toen ik de nieuwe Fake Blood hoorde. Al wist ik toen nog niet dat het de nieuwe Fake Blood was. Ik hield even op met eten, keek mijn vriendin aan, staarde naar de radio en begon gewoonweg te grijnzen. 'Zo de max, vint', zei ik. 'Veel keure dat die morgen in mijne Hot Stuff staat'. I think I like it.
En ja, natúúrlijk drijft dat hele nummer op samples. Uit 'In the heat of a disco night', een nummer uit 1979 van Arabesque. En da's mijn geboortejaar! Toeval?! Euhm, ja.
Kluchtig.
De derde nieuwe is al even grappig, eigenlijk. Duck Sauce is gewoon een collabo van Armand Van Helden en gewezen DMC-wereldkampioen uit Canada A-Trak, en samen maken ze een feest voor de discokikkers onder ons.
Eindelijk nog eens mijn autoradio volle bak zetten als die twee passeren. Joy!
Hoogste nieuwe is Miike Snow met 'Faker', een nummer dat op hun kakelverse album staat en dat me al snel opviel toen ik het checkte via de Luisterpaal op de site van de VPRO. Doet keihard denken aan Elliot Smith dus, wat de titel 'Faker' bijgevolg nog een dubbele bodem meegeeft, al zal het wellicht niet zo zijn bedoeld.
Beetje slechte kwaliteit van uploaden wel, het is niet dat Miike Fnow lifpelt of zo, denk ik. Maar hell, wat een parel. En met Isbells daar nog net boven is het één en al zeemzoetigheid aan de top, maar het zij zo. Quality caramel!
Gisteravond zaten we aan de keukentafel toen ik de nieuwe Fake Blood hoorde. Al wist ik toen nog niet dat het de nieuwe Fake Blood was. Ik hield even op met eten, keek mijn vriendin aan, staarde naar de radio en begon gewoonweg te grijnzen. 'Zo de max, vint', zei ik. 'Veel keure dat die morgen in mijne Hot Stuff staat'. I think I like it.
En ja, natúúrlijk drijft dat hele nummer op samples. Uit 'In the heat of a disco night', een nummer uit 1979 van Arabesque. En da's mijn geboortejaar! Toeval?! Euhm, ja.
Kluchtig.
De derde nieuwe is al even grappig, eigenlijk. Duck Sauce is gewoon een collabo van Armand Van Helden en gewezen DMC-wereldkampioen uit Canada A-Trak, en samen maken ze een feest voor de discokikkers onder ons.
Eindelijk nog eens mijn autoradio volle bak zetten als die twee passeren. Joy!
woensdag, oktober 28, 2009
Bloggen is passé
Een plaat die blijft hangen, hé? Ik heb zo'n oudere medewerker ook, die om het half jaar ontgoocheld meldt dat hij niet langer voor de krant zal schrijven. Dat hij stopt, dat het genoeg geweest is, dat hij het gezaag van de mensen beu is. Twee dagen later belt hij dan om te zeggen dat hij toch zal voortdoen.
Ik ben geen haar beter, wellicht, want al drie vier keren heb ik hier verteld dat ik het misschien maar beter voor bekeken houd met deze blog. En nu wéér dus, omdat ik me maar niet opgeladen krijg om het vervolg van de Westtalentdoorlichting online te zetten.
Er gebéurt ook zo weinig in blogland. De usual suspects uit mijn Bloglines - we hebben het over Michel, Kerygma en enkele weinige anderen - houden wel nog vol, maar veel van mijn favorietjes zijn intussen afgehaakt. De oorzaak: dat gefacebook heelder dagen, en misschien ook veranderingen in hun leven, wie weet.
Afijn, elke vrijdag blijf ik hier wel nog even doorgaan met mijn Hotstuff en héél misschien plaats ik hier op een blauwe maandag nog een chart van mijn favoriete Belgische nummers aller tijden in aanloop naar Bel2000, maar voor de rest? Meer reacties voor minder inspanningen op Facebook, so why the trouble?
Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!
Ik ben geen haar beter, wellicht, want al drie vier keren heb ik hier verteld dat ik het misschien maar beter voor bekeken houd met deze blog. En nu wéér dus, omdat ik me maar niet opgeladen krijg om het vervolg van de Westtalentdoorlichting online te zetten.
Er gebéurt ook zo weinig in blogland. De usual suspects uit mijn Bloglines - we hebben het over Michel, Kerygma en enkele weinige anderen - houden wel nog vol, maar veel van mijn favorietjes zijn intussen afgehaakt. De oorzaak: dat gefacebook heelder dagen, en misschien ook veranderingen in hun leven, wie weet.
Afijn, elke vrijdag blijf ik hier wel nog even doorgaan met mijn Hotstuff en héél misschien plaats ik hier op een blauwe maandag nog een chart van mijn favoriete Belgische nummers aller tijden in aanloop naar Bel2000, maar voor de rest? Meer reacties voor minder inspanningen op Facebook, so why the trouble?
Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!
vrijdag, oktober 23, 2009
Hot Stuff: Air
Deze week eindelijk eens The Virgin Suicides gezien, een film van intussen een paar jaar oud maar bijzonder intrigerend én beschikkend over een grandioze soundtrack door Air.
Deze week eindelijk ook het nieuwe album van de Fransozen beluisterd op de Luisterpaal van VPRO, maar hoewel het me bij de eerste luisterbeurt nog niet helemaal kon overtuigen is de single er wel pats op.
'So Light Is Her Footfall' sijpelt als volgt in je oren:
En voor de rest: god ja, nog altijd dat album van Sub Focus hé man. Drum 'n' bass was nog maar weinig zo toegankelijk voor de mainstream en tegelijk geloofwaardig én uitstekend van kwaliteit.
Deze week eindelijk ook het nieuwe album van de Fransozen beluisterd op de Luisterpaal van VPRO, maar hoewel het me bij de eerste luisterbeurt nog niet helemaal kon overtuigen is de single er wel pats op.
'So Light Is Her Footfall' sijpelt als volgt in je oren:
En voor de rest: god ja, nog altijd dat album van Sub Focus hé man. Drum 'n' bass was nog maar weinig zo toegankelijk voor de mainstream en tegelijk geloofwaardig én uitstekend van kwaliteit.
maandag, oktober 19, 2009
Westtalent: VR4, JH Jakkedoe, Desselgem, 17/10
In de preselectie van Veurne hoorde ik maar weinig beklijvends - een avond die trouwens werd gewonnen door En Terecht, want blijkbaar klinkt het live allemaal best wel oké - maar in die van vorige zaterdag in Desselgem zitten toch enkele leuke dingen.
WE SEEM TO HAVE MISPLACED OUR IGLOO
Gééstige bandnaam, maar redelijk lang wel. Afkorten als WSTHMOI is al even belachelijk, maar we lazen al een reactie van iemand die hen dan maar als De Eskimo's aansprak.
We gaan vandaag ook weer kort zijn hoor: de songs zijn goed, de productie is goed, de melodielijnen zijn goed, de drum is af en toe wat te rudimentair en het vierde nummer is overbodige herrie, maar voor de rest is dit prima popmuziek. Van het betere werk dat ik tot hier toe al heb mogen ondergaan, zelfs. De Eskimo's wonnen eerder ook al eens de Myspacewedstrijd van CuttingEdge, het beste onlinemagazine van België.
ALL I KNOW
Toen ik vooraf al eens door de mogelijke deelnemers struinde, was ik al op All I Know gestoten. Een ingewijde verklapte mij dat het live nergens naar lijkt, maar die nummers die online staan blijf ik ronduit gewéldig vinden. Argeloze schaamhaarrock uit de eighties, de ideale soundtrack bij de aftiteling van een foute film, de veruitwendiging van de term 'gedateerd' en nog zo veel meer, maar ach: who cares? Dit is kitsch ten top, er zo ver over dat je het toch weer aanvaardt en er volledig in meegaat. Als ze dit live op een zelfde manier kunnen brengen, moet het een machtige performance kunnen zijn. Daarom zitten ze nog niet per sé in het juiste concours, namelijk een jacht op jong en onontgonnen talent dat in de toekomst potten kan breken en niet in het verleden leeft, maar één ding is alvast duidelijk: dit is goed gemaakt. Alice Cooper revisited, jawel.
THE VAULT
Dertien rockbandjes gaan er in een dozijn, en vaak is er zelfs nog plaats over voor een veertiende en vijftiende. Hier is dat niet anders. Hoe nobel hun bedoelingen zijn, hoe hard ook hun inspanningen, ze kunnen helaas niet verstoppen dat ze qua songs schrijven niet boven de middelmaat uitraken. Dit is maar een blog met maar een mening van maar één mens natuurlijk, dus let vooral niet op mij en maak het helemaal. I dare you.
KOZMO
Lichtvoetige, zachte tokkelmuziekjes van een mens die ook al in 'Zo is er maar één' zijn kansen ging. Zo zijn er dus al twee, en dat zijn er twee te veel bij Westtalent. Koffietafelmuziek noem ik dit, brave jazz voor huisvaders die houden van brave jazz en op het gemak De Morgen lezen bij een kopje uit de Senseo. Ideale schoonzoon wellicht wel, die Dieter Provoost, maar aangezien ik geen vrouw van veertig ben zegt mij dat weinig.
LOVELY GAZBABY
Twee jaar geleden ook al deelgenomen en toen te licht bevonden. Nu wellicht opnieuw denk ik, al zouden de broertjes Vandewiele van mij wel een wildcard krijgen. Omdat ik dat instrument - wat is het, een melodica of zo? - in het eerste nummer wel leuk vind klinken, en omdat dat tweede nummer ook wel lekker weg hapt. Over het nummer 'Lovely Gazbaby' - we moeten daar eerlijk in zijn - kunnen we minder goeie dingen zeggen, maar die eerste twee maken heel veel goed. Geen moeilijkdoenerij, maar nummers die met sprekend gemak bijeengeschreven lijken en als een puzzel in elkaar passen. Potentieel is er!
NOVATRONIC
Daar is 'em, daar is 'em! De Jeroen! De kerel die ik de vorige keer nog zo hardvochtig aanpakte omdat ik het grappig vond dat er een familielid met een witte poedel in heur handen het optreden vooraan in het publiek stond te volgen. En om nog tal van andere redenen, waarop ik nu niet meer ga terugkeren, want het verleden - we weten dat allemaal - is het verleden en dat moeten we begraven, net als witte poedels wanneer die schielijk komen te overlijden.
Jeroen is er beter op geworden in die twee jaar tijd, ongetwijfeld na de scheldtirade van mij die hij over zich heen kreeg en hem zo danig stimuleerde om niet langer de schande van de familie te zijn in Roeselare en omstreken. Het heeft geholpen dus, want Novatronic klinkt hier en daar zelfs al eens lekker ranzig. En hij maakt geen remixen van Black Eyed Peas, of hij is in elk geval zo slim van ze niet op zijn profiel te plaatsen.
Alleen is de vraag: hoe gaat hij dat - of hoe ging hij dat, want het was vorige zaterdag - vertalen op het podium? En vooral: kom mij niet vertellen dat hij opnieuw zélf heeft gezongen hé?
SLOBS OF THE KITCHEN SEA
Tgoh ja, softe en melancholische muziek moet er ook zijn, of ze zouden geen Knuffelrock-cd's meer kunnen uitgeven hé. Maken ze dat nog, Knuffelrock-cd's? Of is dat gestopt toen Donnamour werd uitgebracht en is er sindsdien geen zo'n zeemzoeterige compilatiereeks meer uitgekomen? Zitten er hier meisjes die pakweg naar McLeod's Daughters kijken en ook een antwoord weten op die vraag?
Nu, het is vooral openingstrack 'So damn hard' die so damn fout klinkt, de rest is eerder folkie, jazzy, bluesy en souly. En poppy, maar niet rocky. Zelfs niet rocky 2. Ik ben het een beetje moe aan het raken, die besprekingen.
Rap, een rangschikkink.
1. We Seem To Have Misplaced Our Igloo - omdat ze de beste van de zeven zijn
2. Lovely Gazbaby - toegankelijk, origineel maar niet voor de hand liggend
3. All I Know - mijn schaamhaar krult zich van contentement
4. Slobs Of The Kitchen Sea - omdat er drie bands beter zijn en drie minder goed
5. Kozmo - omdat dit Westtalent is
6. Novatronic - omdat electronica het nooit zal halen en ik dit sowieso niet het beste van de zeven vind, wees gerust
7. The Vault - de laatsten zullen de eersten zijn, ik weet nog niet in wat maar er zal wel iéts zijn.
WE SEEM TO HAVE MISPLACED OUR IGLOO
Gééstige bandnaam, maar redelijk lang wel. Afkorten als WSTHMOI is al even belachelijk, maar we lazen al een reactie van iemand die hen dan maar als De Eskimo's aansprak.
We gaan vandaag ook weer kort zijn hoor: de songs zijn goed, de productie is goed, de melodielijnen zijn goed, de drum is af en toe wat te rudimentair en het vierde nummer is overbodige herrie, maar voor de rest is dit prima popmuziek. Van het betere werk dat ik tot hier toe al heb mogen ondergaan, zelfs. De Eskimo's wonnen eerder ook al eens de Myspacewedstrijd van CuttingEdge, het beste onlinemagazine van België.
ALL I KNOW
Toen ik vooraf al eens door de mogelijke deelnemers struinde, was ik al op All I Know gestoten. Een ingewijde verklapte mij dat het live nergens naar lijkt, maar die nummers die online staan blijf ik ronduit gewéldig vinden. Argeloze schaamhaarrock uit de eighties, de ideale soundtrack bij de aftiteling van een foute film, de veruitwendiging van de term 'gedateerd' en nog zo veel meer, maar ach: who cares? Dit is kitsch ten top, er zo ver over dat je het toch weer aanvaardt en er volledig in meegaat. Als ze dit live op een zelfde manier kunnen brengen, moet het een machtige performance kunnen zijn. Daarom zitten ze nog niet per sé in het juiste concours, namelijk een jacht op jong en onontgonnen talent dat in de toekomst potten kan breken en niet in het verleden leeft, maar één ding is alvast duidelijk: dit is goed gemaakt. Alice Cooper revisited, jawel.
THE VAULT
Dertien rockbandjes gaan er in een dozijn, en vaak is er zelfs nog plaats over voor een veertiende en vijftiende. Hier is dat niet anders. Hoe nobel hun bedoelingen zijn, hoe hard ook hun inspanningen, ze kunnen helaas niet verstoppen dat ze qua songs schrijven niet boven de middelmaat uitraken. Dit is maar een blog met maar een mening van maar één mens natuurlijk, dus let vooral niet op mij en maak het helemaal. I dare you.
KOZMO
Lichtvoetige, zachte tokkelmuziekjes van een mens die ook al in 'Zo is er maar één' zijn kansen ging. Zo zijn er dus al twee, en dat zijn er twee te veel bij Westtalent. Koffietafelmuziek noem ik dit, brave jazz voor huisvaders die houden van brave jazz en op het gemak De Morgen lezen bij een kopje uit de Senseo. Ideale schoonzoon wellicht wel, die Dieter Provoost, maar aangezien ik geen vrouw van veertig ben zegt mij dat weinig.
LOVELY GAZBABY
Twee jaar geleden ook al deelgenomen en toen te licht bevonden. Nu wellicht opnieuw denk ik, al zouden de broertjes Vandewiele van mij wel een wildcard krijgen. Omdat ik dat instrument - wat is het, een melodica of zo? - in het eerste nummer wel leuk vind klinken, en omdat dat tweede nummer ook wel lekker weg hapt. Over het nummer 'Lovely Gazbaby' - we moeten daar eerlijk in zijn - kunnen we minder goeie dingen zeggen, maar die eerste twee maken heel veel goed. Geen moeilijkdoenerij, maar nummers die met sprekend gemak bijeengeschreven lijken en als een puzzel in elkaar passen. Potentieel is er!
NOVATRONIC
Daar is 'em, daar is 'em! De Jeroen! De kerel die ik de vorige keer nog zo hardvochtig aanpakte omdat ik het grappig vond dat er een familielid met een witte poedel in heur handen het optreden vooraan in het publiek stond te volgen. En om nog tal van andere redenen, waarop ik nu niet meer ga terugkeren, want het verleden - we weten dat allemaal - is het verleden en dat moeten we begraven, net als witte poedels wanneer die schielijk komen te overlijden.
Jeroen is er beter op geworden in die twee jaar tijd, ongetwijfeld na de scheldtirade van mij die hij over zich heen kreeg en hem zo danig stimuleerde om niet langer de schande van de familie te zijn in Roeselare en omstreken. Het heeft geholpen dus, want Novatronic klinkt hier en daar zelfs al eens lekker ranzig. En hij maakt geen remixen van Black Eyed Peas, of hij is in elk geval zo slim van ze niet op zijn profiel te plaatsen.
Alleen is de vraag: hoe gaat hij dat - of hoe ging hij dat, want het was vorige zaterdag - vertalen op het podium? En vooral: kom mij niet vertellen dat hij opnieuw zélf heeft gezongen hé?
SLOBS OF THE KITCHEN SEA
Tgoh ja, softe en melancholische muziek moet er ook zijn, of ze zouden geen Knuffelrock-cd's meer kunnen uitgeven hé. Maken ze dat nog, Knuffelrock-cd's? Of is dat gestopt toen Donnamour werd uitgebracht en is er sindsdien geen zo'n zeemzoeterige compilatiereeks meer uitgekomen? Zitten er hier meisjes die pakweg naar McLeod's Daughters kijken en ook een antwoord weten op die vraag?
Nu, het is vooral openingstrack 'So damn hard' die so damn fout klinkt, de rest is eerder folkie, jazzy, bluesy en souly. En poppy, maar niet rocky. Zelfs niet rocky 2. Ik ben het een beetje moe aan het raken, die besprekingen.
Rap, een rangschikkink.
1. We Seem To Have Misplaced Our Igloo - omdat ze de beste van de zeven zijn
2. Lovely Gazbaby - toegankelijk, origineel maar niet voor de hand liggend
3. All I Know - mijn schaamhaar krult zich van contentement
4. Slobs Of The Kitchen Sea - omdat er drie bands beter zijn en drie minder goed
5. Kozmo - omdat dit Westtalent is
6. Novatronic - omdat electronica het nooit zal halen en ik dit sowieso niet het beste van de zeven vind, wees gerust
7. The Vault - de laatsten zullen de eersten zijn, ik weet nog niet in wat maar er zal wel iéts zijn.
Abonneren op: Berichten (Atom)
